Er zijn van die tijden dat er van alles tegelijkertijd gebeurt. Sommige dingen zijn al langer voorzien, anderen komen plotsklaps uit het niets. Daarvan was de afgelopen periode weer een mooi voorbeeld. Op maandag 27 april werd de man van een van mijn flatgenoten opgenomen in een verpleeghuis, vanwege vergaande dementie. Mijn flatgenote had daarvoor al jaren voor hem gezorgd. Maar op een gegeven moment hield het op. Ze kwam niet meer aan haarzelf toe, sliep te weinig, het enige wat ze deed, althans voor haar gevoel, was verschonen, wassen, opletten, zorgen, enz. Aan de ene kant was er voor haar de opluchting, aan de andere kant moet ze erg wennen aan het alleen zijn. En nu weer de bezoeken aan het verpleeghuis. Gelukkig is het een heel verstandige vrouw, die goed kan omgaan met de situatie.
In deze periode zorgde ik ook voor de vogeltjes van mijn benedenbuurman en voor de poes van mijn boven-bovenbuurvrouw. De een zat in Honolulu, de ander in Oostenrijk. Maar mijn bovenbuurvrouw werd van Oostenrijk naar huis teruggeroepen, omdat haar moeder op dinsdag de 28e was overleden. Ze arriveerde natuurlijk pas laat op de 29e. Dus toen ik daarna bij haar in huis kwam om poes te verzorgen, zag ik een briefje liggen dat ze geschreven had, met de mededeling waarom ze dus al weer zo vroeg terug was gekeerd. De dag daarna de 30e, is niet alleen de verjaardag van onze Koningin, maar ook haar verjaardag. Ik moest zelf heel erg aan de situatie rond het overlijden van mijn 2e moeder denken. Toen was ik in Frankrijk tijdens haar overlijden.
Maar de 30e leek een leuke dag te worden, dus lekker met een kop koffie en een oranje moorkop gezellig naar de TV kijken. En toen kwam daar plotseling een auto uit het niets aanscheuren. Met alle bekende gevolgen. Alle lol was weg. Je bleef maar aan de TV gekluisterd zitten. Wie weet kwam er nog weer ander nieuws. Gelukkig was dit voorlopig het laatste van de akelige gebeurtenissen.
Gisteravond, woensdag 6 mei, ging ik met mijn vader naar een veteranenconcert, door de Koninklijke militaire kapel Johan Willem Friso. Volgens de inleider hadden ze de avond ervoor in Amsterdam goed geoefend in het bijzijn van de Koning. Maar nu kwam dan het échte concert. Mooie swingende, wel typische harmoniemuziek. Maar door buitengewoon goede musici. En zo sloten we deze periode dus met een vrolijke noot af.